زومیت

هر گروه نیز بر اساس ویسکوزیته به چندین زیر گروه تقسیم می شود. از آنجایی که طبقه بندی روغن موتور توسط (ISO) کامل نشده است، در این مورد از طبقه بندی SAE استفاده می شود.
این طبقه بندی از سال 1911 مورد استفاده قرار گرفته است و بارها مورد بازنگری قرار گرفته است که جدیدترین آنها SAEJ300 است. در طبقه بندی اخیر 6 گرید برای روغن های زمستانه و 5 گرید برای روغن های تابستانی معرفی شد.

روغن بسته به نوع و مشخصات آن برای مصارف مختلفی استفاده می شود، اما در بیشتر کاربردها نقش مهمی به عنوان روان کننده دارد.

مشخصات روغن
خواص مورد نیاز روغن ها بسته به کاربرد آنها متفاوت است. در این صورت تشخیص روغن موتور و روغن صنعتی ضروری به نظر می رسد.
شاخص ویسکوزیته و ویسکوزیته روان کننده صنعتی
در رابطه با نقش روانکاری روغن موتور، مهمترین خاصیت ویسکوزیته آن است. البته در نظر داشته باشید که موتور در شرایط همدما کار نمی کند، بنابراین روغن سرد و کثیف است، مخصوصاً هنگام استارت زدن موتور در فصل زمستان و دمای روغن در میل لنگ در شرایط کار معمولی به 80 درجه سانتی گراد می رسد. تا 100 درجه سانتیگراد. دمای لایه پوشاننده سیلندر می تواند به بیش از 200 درجه سانتیگراد برسد و حتی در این محدوده دمایی روغن باید نقش روان کنندگی خود را حفظ کند.این بدان معناست که تغییر ویسکوزیته خیلی زیاد نیست.

برای تعیین تغییر ویسکوزیته با دما، "دیویس و دین" یک رابطه تجربی برقرار کردند. روشی که آنها استفاده کردند، نمونه های روغن مورد علاقه را با دو گروه از روغن های پایه مقایسه کرد.

روغن های پایه برای این دو گروه عبارتند از:

روغن پایه
(H) گروه روغن پنسیلوانیا پارافینیک بود و تغییر کمی در ویسکوزیته با دما نشان داد. به طور سنتی، این روغن ها دارای شاخص ویسکوزیته 100 در نظر گرفته می شدند.
روغن گروه L از خلیج ساحل نفتنیک است و ویسکوزیته آن با دما بسیار متفاوت است. شاخص ویسکوزیته این روغن ها نیز صفر شد.
دیویس و دین ویسکوزیته این روغن های پایه را در 100 و 210 درجه فارنهایت اندازه گیری کردند و جدول زیر را ارائه کردند. که در آن D = L-H نشان دهنده تفاوت ویسکوزیته بین نمونه Oil H و نمونه Oil L در 100 درجه فارنهایت است. هر دو روغن باید دارای ویسکوزیته یکسان در 210 درجه فارنهایت باشند.

حال برای تعیین شاخص ویسکوزیته روانکار مورد نظر ابتدا ویسکوزیته آن را در 100 و 210 درجه فارنهایت مشخص کنید که به ترتیب با U و V نشان داده می شوند. سپس، بین هر یک از دو گروه نفت پنسیلوانیا و نفت خلیج، نفتی انتخاب می شود که شرایط زیر را برآورده کند: در 210 درجه فارنهایت، ویسکوزیته برابر با V است.اگر ویسکوزیته 100 درجه فارنهایت این دو روغن پایه برابر با مقادیری مانند H (روغن پنسیلوانیا) و L (روغن خلیج) باشد.

روغن با شاخص ویسکوزیته بالا برای موتورهای خودرو و هواپیما توصیه می شود، اما شاخص ویسکوزیته بالا برای موتورهای دیزلی لازم نیست.

عملیات پالایش، شاخص ویسکوزیته روغن را تا نزدیک به 100 افزایش می دهد، اما پالایشگاه ها از این فراتر رفته و مواد خاصی را به روغن روان کننده اضافه کرده اند تا شاخص ویسکوزیته را به 140-150 افزایش دهند. روغن هایی با این شاخص بالا را می توان در تمام فصول استفاده کرد. چنین روغن هایی در هنگام راه اندازی موتور در هوای سرد، یعنی هوای سرد، بهتر از روغن های زمستانی جریان دارند و در دمای کارکرد موتور در روزهای گرم، ویسکوزیته را بهتر از روغن های تابستانی حفظ می کنند. جدول زیر حداقل ویسکوزیته را برای انواع روغن های چهار فصل نشان می دهد.

مشخصات روغن صنعتی
روغن های صنعتی حاوی تعداد زیادی فرآورده روغنی هستند که هر کدام بسته به کاربردشان باید خواص متفاوتی داشته باشند.

جدول زیر بر اساس استانداردهای ISO تنظیم شده است و الزامات کاربرد و خواص مورد نیاز روغن های صنعتی را نشان می دهد.برای این نوع روغن ها به جز مشخصات مورد نیاز، خواصی مانند ویسکوزیته، شاخص گرانروی، نقطه ریزش، فرار، نقطه آنیلین، باقیمانده کربن کنرادسون، خواص مکانیکی و آنتی اکسیدانی مهم است.
رحمت:
گریس چیست انجمن آمریکایی تست و مواد (ASTM) روان کننده گریس را اینگونه تعریف می کند: یک محصول جامد یا نیمه جامد که از پراکندگی یک ماده غلیظ کننده در یک مایع به دست می آید.

تفاوت این مواد با روغن ها در موارد زیر است:

گریس در واقع روغنی است که یک غلیظ کننده به آن اضافه شده است.

در دمای اتاق، گریس معمولا جامد است، در حالی که روغن معمولا مایع است.

همه روغن ها را می توان به گریس تبدیل کرد، اما نه برعکس.

گریس ها معمولاً فقط در ماشین آلات، ابزارها یا تجهیزات صنعتی استفاده می شوند، در حالی که روغن ها علاوه بر موارد ذکر شده، مصارف غیر صنعتی نیز دارند.

اما چه غلیظ کننده ای برای ساخت گریس اضافه می شود؟
این مواد معدنی به نام بنتونیت یا ماده معدنی به نام مولیبدن هستند. در بیشتر موارد، این افزودنی پایه صابونی به نام لیتیوم است.گریس روغن ذخیره شده در یک شبکه فیبری است که مانند یک اسفنج عمل می کند، اما این شبکه فیبری همان عامل قربانی است که در بالا توضیح داده شد. مولکول های تشکیل دهنده غلیظ کننده را می توان در کنار یکدیگر قرار داد تا منافذی در ساختار آن ایجاد شود و ذرات روغن بین این منافذ قرار گیرند. خواص روان کنندگی گریس ها به طور کلی از روغن های ما بین این شبکه ها ناشی می شود. سایر خواص با توجه به نوع قوام دهنده و کیفیت آن تعیین می شود.

در ادامه توضیحات مفصل تری در مورد اصطلاحات گریس ارائه شده است.
قوام: به ضخامت گریس بستگی دارد.

Pour Point: دمایی که در آن روغن شروع به جدا شدن از غلیظ کننده می کند

مقاومت در برابر آب: دوام این ماده را در برابر آب و شلنگ های فشار قوی آب آزمایش می کند.

ویسکوزیته پایه روغن: ویسکوزیته روغنی که برای ایجاد نوع خاصی از گریس استفاده می شود.

ظرفیت تحمل بار: اندازه گیری مقاومت فشاری گریس (به این معنی که گریس چقدر فشار را می تواند تحمل کند و همچنان عملکرد خوبی داشته باشد)

پایداری برشی: چقدر گریس مقاومت خود را در برابر استفاده مکرر سریع می شکند

هر گروه نیز بر اساس ویسکوزیته به چندین زیر گروه تقسیم می شود. از آنجایی که طبقه بندی روغن موتور توسط (ISO) کامل نشده است، در این مورد از طبقه بندی SAE استفاده می شود.
این طبقه بندی از سال 1911 مورد استفاده قرار گرفته است و بارها مورد بازنگری قرار گرفته است که جدیدترین آنها SAEJ300 است. در طبقه بندی اخیر 6 گرید برای روغن های زمستانه و 5 گرید برای روغن های تابستانی معرفی شد.

روغن بسته به نوع و مشخصات آن برای مصارف مختلفی استفاده می شود، اما در بیشتر کاربردها نقش مهمی به عنوان روان کننده دارد.

مشخصات روغن
خواص مورد نیاز روغن ها بسته به کاربرد آنها متفاوت است. در این صورت تشخیص روغن موتور و روغن صنعتی ضروری به نظر می رسد.
شاخص ویسکوزیته و ویسکوزیته روان کننده صنعتی
در رابطه با نقش روانکاری روغن موتور، مهمترین خاصیت ویسکوزیته آن است. البته در نظر داشته باشید که موتور در شرایط همدما کار نمی کند، بنابراین روغن سرد و کثیف است، مخصوصاً هنگام استارت زدن موتور در فصل زمستان و دمای روغن در میل لنگ در شرایط کار معمولی به 80 درجه سانتی گراد می رسد. تا 100 درجه سانتیگراد. دمای لایه پوشاننده سیلندر می تواند به بیش از 200 درجه سانتیگراد برسد و حتی در این محدوده دمایی روغن باید نقش روان کنندگی خود را حفظ کند.این بدان معناست که تغییر ویسکوزیته خیلی زیاد نیست.

برای تعیین تغییر ویسکوزیته با دما، "دیویس و دین" یک رابطه تجربی برقرار کردند. روشی که آنها استفاده کردند، نمونه های روغن مورد علاقه را با دو گروه از روغن های پایه مقایسه کرد.

روغن های پایه برای این دو گروه عبارتند از:

روغن پایه
(H) گروه روغن پنسیلوانیا پارافینیک بود و تغییر کمی در ویسکوزیته با دما نشان داد. به طور سنتی، این روغن ها دارای شاخص ویسکوزیته 100 در نظر گرفته می شدند.
روغن گروه L از خلیج ساحل نفتنیک است و ویسکوزیته آن با دما بسیار متفاوت است. شاخص ویسکوزیته این روغن ها نیز صفر شد.
دیویس و دین ویسکوزیته این روغن های پایه را در 100 و 210 درجه فارنهایت اندازه گیری کردند و جدول زیر را ارائه کردند. که در آن D = L-H نشان دهنده تفاوت ویسکوزیته بین نمونه Oil H و نمونه Oil L در 100 درجه فارنهایت است. هر دو روغن باید دارای ویسکوزیته یکسان در 210 درجه فارنهایت باشند.

حال برای تعیین شاخص ویسکوزیته روانکار مورد نظر ابتدا ویسکوزیته آن را در 100 و 210 درجه فارنهایت مشخص کنید که به ترتیب با U و V نشان داده می شوند. سپس، بین هر یک از دو گروه نفت پنسیلوانیا و نفت خلیج، نفتی انتخاب می شود که شرایط زیر را برآورده کند: در 210 درجه فارنهایت، ویسکوزیته برابر با V است.اگر ویسکوزیته 100 درجه فارنهایت این دو روغن پایه برابر با مقادیری مانند H (روغن پنسیلوانیا) و L (روغن خلیج) باشد.

روغن با شاخص ویسکوزیته بالا برای موتورهای خودرو و هواپیما توصیه می شود، اما شاخص ویسکوزیته بالا برای موتورهای دیزلی لازم نیست.

عملیات پالایش، شاخص ویسکوزیته روغن را تا نزدیک به 100 افزایش می دهد، اما پالایشگاه ها از این فراتر رفته و مواد خاصی را به روغن روان کننده اضافه کرده اند تا شاخص ویسکوزیته را به 140-150 افزایش دهند. روغن هایی با این شاخص بالا را می توان در تمام فصول استفاده کرد. چنین روغن هایی در هنگام راه اندازی موتور در هوای سرد، یعنی هوای سرد، بهتر از روغن های زمستانی جریان دارند و در دمای کارکرد موتور در روزهای گرم، ویسکوزیته را بهتر از روغن های تابستانی حفظ می کنند. جدول زیر حداقل ویسکوزیته را برای انواع روغن های چهار فصل نشان می دهد.

مشخصات روغن صنعتی
روغن های صنعتی حاوی تعداد زیادی فرآورده روغنی هستند که هر کدام بسته به کاربردشان باید خواص متفاوتی داشته باشند.

جدول زیر بر اساس استانداردهای ISO تنظیم شده است و الزامات کاربرد و خواص مورد نیاز روغن های صنعتی را نشان می دهد.برای این نوع روغن ها به جز مشخصات مورد نیاز، خواصی مانند ویسکوزیته، شاخص گرانروی، نقطه ریزش، فرار، نقطه آنیلین، باقیمانده کربن کنرادسون، خواص مکانیکی و آنتی اکسیدانی مهم است.
رحمت:
گریس چیست انجمن آمریکایی تست و مواد (ASTM) روان کننده گریس را اینگونه تعریف می کند: یک محصول جامد یا نیمه جامد که از پراکندگی یک ماده غلیظ کننده در یک مایع به دست می آید.

تفاوت این مواد با روغن ها در موارد زیر است:

گریس در واقع روغنی است که یک غلیظ کننده به آن اضافه شده است.

در دمای اتاق، گریس معمولا جامد است، در حالی که روغن معمولا مایع است.

همه روغن ها را می توان به گریس تبدیل کرد، اما نه برعکس.

گریس ها معمولاً فقط در ماشین آلات، ابزارها یا تجهیزات صنعتی استفاده می شوند، در حالی که روغن ها علاوه بر موارد ذکر شده، مصارف غیر صنعتی نیز دارند.

اما چه غلیظ کننده ای برای ساخت گریس اضافه می شود؟
این مواد معدنی به نام بنتونیت یا ماده معدنی به نام مولیبدن هستند. در بیشتر موارد، این افزودنی پایه صابونی به نام لیتیوم است.گریس روغن ذخیره شده در یک شبکه فیبری است که مانند یک اسفنج عمل می کند، اما این شبکه فیبری همان عامل قربانی است که در بالا توضیح داده شد. مولکول های تشکیل دهنده غلیظ کننده را می توان در کنار یکدیگر قرار داد تا منافذی در ساختار آن ایجاد شود و ذرات روغن بین این منافذ قرار گیرند. خواص روان کنندگی گریس ها به طور کلی از روغن های ما بین این شبکه ها ناشی می شود. سایر خواص با توجه به نوع قوام دهنده و کیفیت آن تعیین می شود.

در ادامه توضیحات مفصل تری در مورد اصطلاحات گریس ارائه شده است.
قوام: به ضخامت گریس بستگی دارد.

Pour Point: دمایی که در آن روغن شروع به جدا شدن از غلیظ کننده می کند

مقاومت در برابر آب: دوام این ماده را در برابر آب و شلنگ های فشار قوی آب آزمایش می کند.

ویسکوزیته پایه روغن: ویسکوزیته روغنی که برای ایجاد نوع خاصی از گریس استفاده می شود.

ظرفیت تحمل بار: اندازه گیری مقاومت فشاری گریس (به این معنی که گریس چقدر فشار را می تواند تحمل کند و همچنان عملکرد خوبی داشته باشد)

پایداری برشی: چقدر گریس مقاومت خود را در برابر استفاده مکرر سریع می شکند